نفس

یادتونه که موقع امتحان و اینجور وقتا طبع شعریم گل می کرد؟ خب دقیقا شب دفاع از پروپوزالم این تیکه شعر به ذهنم خطوط!! کرد که قرار بود جواب یه اس ام اس باشه .

بوییدن یاس و سبزه بس! با من باش

یک بار کنار خار و خس، با من، باش

بی آب، به تنها نفسی خواهم رست

یک جمعه بیا و یک نفس با من باش!

(خب خوبی وبلاگ به همینه که آدم با خودش حرف می زنه و خوشبختانه کسی نیست انتقاد کنه از آثارش!!)