اینم یه شعر جدید که تقدیمش می کنم به دوستان خوبم!

پرسیدی از من: کیستی ای زردِ ناچیز؟
با خنده، با لبخندهایی طعنه آمیز

افتاده ام از اوج! نامم هیچ، هیچ است
برگی زمینگیرم وَ با گل ها گلاویز

با هر صدای باد می لرزد دل من
من یا همان برگ طلایی رنگ پاییز

آرام بین بیدها بودم که گفتند
مجنون اگر هستی بیا! برخیز! برخیز!